Op zaterdag 9 mei 2009 liepen we met het complete team, dus met zij vieren, Marcel, Jaap, Eric en Jack. We reden naar Grubbenvorst, en parkeerden de auto op het pastoor Vullinghsplein waar we de vorige etappe waren geëindigd, voor brasserie In de Witte Dame. Daar konden we meteen beginnen met het....

2e deel Etappe 21, Grubbenvorst- Venlo (9,5 km)

Na de foto bij de start liepen we via de Dorpsstraat Grubbenvorst uit, richting de Maas. Het pontje over de rivier kwam ons net tegemoet, dus we konden in een keer door lopen de boot op, en die vertrok naar de overkant. We probeerden nog even de veerman op te lichten door het auto-passagierstarief te betalen, maar helaas had hij de tarieven beter in zijn hoofd dan wij hadden verwacht, en moesten we het volle voetgangers-bedrag betalen.

Aan de overkant van de rivier gingen we rechtsaf, over de dijk, en een paar honderd meter verder de dijk af en langs camping naar de weg. Vervolgens rechtsaf, de Genooijerweg op. Na een kilometer is die onderbroken door een snelweg, dus we moesten linksaf, waarbij we een niet al te vrolijke automobilist blijkbaar enorm hinderden door niet allemaal aan dezelfde kant van de weg te lopen. Na een paar honderd meter moesten we rechtsaf, onder de snelweg door en weer rechtsaf, om tenslotte weer linksaf het vervolg van de Genooijerweg te nemen. Die vervolgden we tot een kapel. waar we rechtsaf sloegen, weer richting de Maas. Daar gingen we verder over de dijk, Venlo in. Vlak voor het eind van de dijk gingen we linksaf, het Wilhelminapark in.

Aan de andere kant van het Wilhelminapark waren we in het centrum van Venlo. Tijd om even een bakkie te doen, we hadden er tenslotte al 9,5 kilometer opzitten. We vervolgen de route door de Parade, de Keulse Poort en kwamen tenslotte bij het station, waar we beginnen aan...

Etappe 22, Venlo - Roermond (31 km)

Bij het station gingen we de Kaldenkerkerweg op, en langs het spoor naar het zuiden. We staken het spoor over en liepen tussen 2 sporen verder, passerden een camping en kwamen tenslotte op een holle weg door het bos, die we bij een poortje weer verlieten. Even dachten we dat we over het poortje verder moesten, maar al snel werd duidelijk dat het boekje aangaf dat de weg over het poortje liep, maar dat dit niet van ons werd verwacht, wij moesten juist de andere kant op.

We kwamen uit in Tegelen, dat we doorkruisten, waarbij we nog een oud mijn-karretje tegenkwamen. We kwamen aan de andere kant van Tegelen op de Molenbeek, en gingen tenslotte rechtdoor weer een bos in. Na een kilometer kwamen we bij een picknickbank, tijd voor een pauze, met inmiddels 15 kilometer op de teller....

Daarna liepen we verder door het bos, tot we bij de Duitse grens kwamen, we gingen rechtsaf, en liepen parallel aan de grens, eerst aan de Nederlandse en later aan de Duitse kant. Na een paar kilometer kwamen we langs de Witte Steen, waar vroeger recht gesproken werd. Bij een voor de verdachte negatief uitvallende beslissing kon die ter plekke met het hoofd tegen de steen gesmeten worden, zo werd het gevangenen transport tot een minimum beperkt.

Even voorbij de Witte Steen kwamen we aan Nederlandse kant van de grens bij café De Grens, waar we weer even een pauze inlasten op het terras. Na de pauze liepen we weer langs de grens naar het zuiden, om na een kilometer weer over Duits grondgeboed verder te gaan, door het Brachter Wald. We slingerden door het bos, heuvel op en weer af, en kwamen tenslotte weer op Nederlands grondgebied. De weg ging verder door het bos, en we passerden de rand van het dorp Swalmen, waar we de rivier de Swalm overstaken via een houten bruggetje.

Langs de weg stond overal de Brem in volle bloei, een mooi gezicht. We gingen verder door het bos, om Boukoul heen, weer door het bos, totdat we bij een drukke verkeersweg aankwamen bij Maalbroek. Hier werd het even zoeken, de route was hier gewijzigd in verband met de aanleg van de A73, dus rechtdoor was geen optie. We moesten een paar kilometer om, tot een punt waar we de snelweg konden oversteken, en vervolgens moesten we weer op zoek naar het vervolg van de route. Dat vonden we tenslotte en zo liepen we Roermond binnen, over de Oranjelaan. Deze kwam via een tunnel uit bij het station, eindpunt van deze etappe.

Op het terras van Jill Murphy's namen we nog even een pilsje in afwachting van de trein die ons weer naar Venlo zou brengen, waar we de bus naar Grubbenvorst namen, en daar aten we spareribs bij het Steakhouse, naast de Witte Dame. In totaal hebben we nu 415 kilometer achter de rug, en nog 70 te gaan.