Op zaterdag 27 september 2008 liepen we met z'n drieën, Eric, Marcel en Jack. We vertrokken erg vroeg, om half zeven, omdat het een hele onderneming was om bij het beginpunt van de route in Beek te komen. Allereerst reden we naar Nijmegen, waar we bij het station probeerden te parkeren. De parkeerplaats leek nogal ver van het station af te liggen, maar eenmaal op de parkeerplaats konden we via een trappetje, een tunnel en nog een trap richting het station komen. Het was inmiddels bijna 9 uur, en wat bleek: we waren precies op tijd voor de bus! We stapten in, en de bus vertrok. Na een paar haltes zette de chauffeur de bus aan de kant, omdat er iets mis was met de koeling. Na een kwartiertje te hebben gewacht op een vervangende bus gaf de chauffeur aan dat hij in elk geval niet verder kon rijden, hij moest met spoed terug naar het station, anders kwam hij te laat voor zijn pauze. Wij konden de bus uit, en bij de volgende halte wachten op de volgende bus. Die kwam na nog een half uur, en bracht ons naar Beek, waar we nog 2 kilometer moesten lopen naar het beginpunt van vandaag.
Hij moest met spoed terug naar het station, anders kwam hij te laat voor zijn pauze...
We namen nog even de tijd voor de traditionele foto bij de start, en begonnen aan de etappe. Als eerste stond de beklimming van de duivelsberg op het programma. Een steile klim, en het was maar goed dat we er al een stevige warming-up op hadden zitten. Het was prachtig, we liepen door een donker bos, waar af en toe de zon met sprookjesachtige stralen naar binnen scheen.
Eeuwenoude bomen waren om de wegwijzers die eraan waren gespijkerd heen gegroeid, en af en toe hadden we een prachtig uitzicht over glooiende akkers naast het bos.
Waar af en toe de zon met sprookjesachtige stralen naar binnen scheen...
Genietend van het prachtige weer en de mooie omgeving hadden we al snel de eerste kilometers erop zitten. Jammer genoeg ging het ook dit keer niet helemaal vlekkeloos met de navigatie, want op een gegeven moment klopte de routebeschrijving niet meer met de situatie ter plekke, en kwamen we er achter dat we ergens een verkeerde afslag hadden genomen.We moesten een paar honderd meter terug en vervolgens weer verder met de juiste route. Het mocht de pret niet drukken... Na een kilometer of 5 was het tijd voor de eerste pauze, waarvoor we een mooi plekje vonden op een bankje aan de rand van de akkers.
Daarna liepen we verder, door het heuvelachtige landschap, richting Groesbeek. Eenmaal in Groesbeek aangekomen was het ruim tijd voor koffie, en we zochten een restaurant op in het centrum van het dorp.
Vervolgens liepen we verder de Dorpsstraat door, tot een rotonde bij een molen, waar we rechtsaf gingen. Tegenover De Wolfsberg, waar je volgens Marcel lekker kon eten, gingen we linksaf de Kampheideweg in, en even het bos in. Een tijdje later gingen we linksaf, tot aan de rand van het bos, waar we volgens het boekje een mooi uitzicht hadden, en vervolgens over een zandweg tussen de velden door.
We gingen een smal paadje in via een klaphekje, en daarna via nog een klaphekje het bos van de St. Jansberg in. We wandelden dan weer door het bos, dan weer langs de rand ervan, dan weer omhoog en dan weer omlaag. Al pratend liepen we nog een keer verkeerd, en moesten we een halve kilometer terug om de route weer te vervolgen, hoog langs een paar meertjes en tenslotte het bos weer uit en een paar kilometer over de grensweg, met links Duitsland en rechts Nederland.
Bij een grenspaal sloegen we rechtsaf, en na een laatste korte pauze liepen we in een rechte lijn naar Gennep. Onderweg zagen we nog naast een huis een boot liggen, we vroegen ons af of de Maas, waar we naar toe liepen, ooit zover buiten zijn oevers zou treden dat het water tot hier kwam. In Gennep sloegen we linksaf, en we kwamen al snel langs een café-restaurant, waar we op het terras een broodje en wat te drinken bestelden. De cafébaas herkende ons natuurlijk meteen als Pieterpadters, en vertelde en passant dat we weer van de route af waren gelopen. Gelukkig vonden we met zijn aanwijzigen de route snel terug, en vervolgden we deze door het centrum van Gennep. Daar gingen we zonder oponthoud verder met
We liepen het centrum weer uit en vervolgens via een buitenwijk weer richting het bos. We staken het bos door en kruisten een verkeersweg. Daarna gingen we het natuurreservaat Het Quin in, waar we allerlei beesten van erg dichtbij tegen kwamen.
Via het bos kwamen we bij het dorp Afferden, dat we doorstaken naar de rivier de Maas. Daar lag het pont naar de overkant net voor ons klaar. We gingen aan boord en waren in een mum van tijd aan de overkant.
Die kant van de Maas ligt in de provincie Noord Brabant, de 5e provincie waar we door komen op het Pieterpad. We besloten nog even een laatste pauze te nemen. Daarna ging het met gezwinde spoed richting het eindpunt van de etappe in Vierlingsbeek.
Eric en Marcel hadden het idee dat we als we wat doorliepen nog de trein van 10 voor 8 zouden kunnen halen, maar helaas zagen we die net langs komen toen we nog een paar honderd meter van het station verwijderd waren. We moesten dus nog een half uurtje op de volgende trein wachten, die ons naar Nijmegen terug bracht.
Op het station in Nijmegen aten we in een restaurant aan het Stationsplein, waar net een bijeenkomst aan de gang was voor waarschijnlijk Canadezen, die kwamen kijken waar hun familie in de oorlog was geweest. Na het eten vertrokken we met de auto weer naar huis, waar we tegen half twaalf aankwamen. Het was weer een lange dag geweest, maar we hadden weer de nodige kilometers afgelegd. In totaal hebben we nu 341 kilometer achter de rug, en nog 144 te gaan.