In het weekend van 22 en 23 september 2007 liepen onze 3e etappe. Deze etappe begon in Sleen, waar we de vorige keer waren geëindigd. Maar voordat we konden vertrekken moest er eerst het en en ander op het logistieke vlak worden geregeld.

We reden met zijn drieën (Eric, Marcel en Jack) naar Junne, waar de volgende dag de route voor dit weekend zou eindigen. Daar lieten we Jack's auto staan, en reden met 2 auto's naar Coevorden, vanwaar Marcel die middag naar huis zou gaan. Tenslotte reden we met de auto van Eric naar Sleen, en parkeerden hem bij het café waar we de vorige keer waren geëindigd. Toen vonden we dat we wel een bakje koffie hadden verdiend, we waren tenslotte inmiddels al anderhalf uur onderweg.

Etappe 7, Sleen - Coevorden (19 km)

Na de koffie ging dan het echte werk beginnen, en we wandelden Sleen uit, langs het Ermerzand en over een blubberig pad tot bij een bankje, waar we de eerste 5 kilometer er al weer op hadden zitten. Tijd voor een break dus.... Vervolgens via de gehuchten Holsloot en Den Hool, en omdat het inmiddels al na enen was, werd het tijd voor de lunch. Precies op dat moment liepen we langs de tovenaarsberberg, een "sprookjeshotel" dat wij toch nog het meest op een aangeklede boerderij vonden lijken. Maar je kon er eten, dus wij lieten ons droombrood met verse jus en cola serveren en pauzeerden we weer even op een picknickbank.

Het smaakte prima, en we konden weer op pad. We staken net voor de trein van Coevorden naar Emmen de spoorweg-overgang over en daar hadden we de eerste 10 kilometer erop zitten. De weg ging verder door kleine dorpjes (buurtschappen eigenlijk) en tussen de weilanden door. We kwamen langs de oude joodse begraafplaats in Dalen, waar we even pauze namen. Daarna liepen we verder, al snel kwamen we Coevorden binnen, langs het Stieltjes-kanaal, door een park het centrum in, waar we wel een beetje opvielen tussen het winkelende publiek. Voorbij het station kwamen we langs de auto van Marcel, die we daar dus strategisch neergezet bleken te hebben. Marcel stapte daar in de auto om naar huis te gaan, en zou de volgende dag weer terug komen.

Etappe 8, Coevorden - Hardenberg (22 km)

Eric en Jack liepen verder, Coevorden uit en het platteland weer op. Al snel kwamen we bij de grens tussen Drenthe en Overijssel, een mooie plaats voor een pauze. De enige plek om even te zitten was onder een appelboom naast een afrastering van waarachter we belangstellend door een stel geiten werden geobserveerd.

Genietend van de mooie omgeving bedachten we dat het misschien wel een idee was om niet tot Gramsbergen te lopen, zoals gepland, maar een stukje verder, we voelden ons prima. We besloten het nog even aan te zien, en later te beslissen waar we zouden overnachten. We liepen weer verder, langs het Scheersche Bos naar de kruising tussen de Vecht en het Overijssels kanaal.

Al lopend besloten we dat Gramsbergen ook wel een mooie eindplaats was voor vandaag. We belden een paar Bed & Breakfast adressen, en bij de derde was nog plaats: Loesjes Loft. Hoewel Loes vond dat we wel aan de late kant belden (ze moest nog spullen voor het ontbijt regelen) waren we van harte welkom. We liepen door naar Gramsbergen. Daar kwamen we nog een collega-wandelaar tegen, die dinsdag uit Pieterburen was vertrokken. We vonden snel het adres van Loes, dropten de spullen op de kamer en spoedden ons naar het door Loes geadviseerde restaurant, waar het eten er goed inging. Vervolgens nog even wat drinken in Harrish Inn en terug naar Loes.

De volgende ochtend bleek al vroeg dat Loesjes Loft ook over een kippenhok beschikte. Na een uurtje stemoefeningen vanaf een uur of zes begin de haan rond zeven uur te kraaien. Blijkbaar een teken voor de kippen om ook hun ding te gaan doen, want bij het ontbijt hadden we verse eitjes. En broodjes en fruit, en we mochten voor onderweg zoveel meenemen als we nodig hadden. We werden dus nogal verwend, maar dat was volgens Loes ook nodig, want "Pieterpadters verbanden veel".

Na het ontbijt liepen we naar het station, waar Marcel net aan kwam rijden. Tot onze verrassing was Jaap ook meegekomen, en dus liepen we vandaag met zijn vieren. We liepen Gramsbergen door en uit, staken de Vecht over en wandelden door de "Aner Esch", een prachtige omgeving, en op het vroege uur dat wij er langs kwamen erg rustig. De zon scheen door het beetje mist dat er hing en zorgde voor prachtige plaatjes.

We liepen verder tussen weilanden, langs bos en langs de Vecht, totdat bij de brug over de Vecht de etappe eindigde. We bedachten dat dit voorlopig wel eens de laatste kans op een kop koffie zou kunnen zijn en dus staken we de brug over om op zoek te gaan naar een plek voor een bakkie. Dat viel echter nog lang niet mee, Hardenberg op zondagochtend was erg rustig, en alles was er dicht. Welgeteld 1 terras kwamen we tegen, in een omgeving waar druk werd gebouwd (maar niet op zondag natuurlijk)

Helaas, het etablisement waar het terras bij hoorde was ook gesloten. Gelukkig spotte Eric een chinees jongetje op een step, volgde hem het chinees restaurant binnen waar hij woonde, en sommeerde hem om zijn vader of moeder op te halen. Moeder kwam rap beneden, en wilde wel even koffie zetten. Zo kwam het dus toch nog weer goed....

1e deel Etappe 9, Hardenberg - Ommen (14,5 km)

Na de koffie staken we de brug weer over voor de volgende etappe. We liepen 3 kilometer door nieuwbouw van Hardenberg, en kwamen toen uit in het Natuurreservaat Rheezermaten. We liepen door weilanden, bos en langs een dode arm van de vecht, totdat we uiteindelijk uitkwamen in Rheeze, een "unieke buurtlandschap uit de vroege Middeleeuwen".

Wij vonden het ook uniek, want er stond een bankje en dat was vrij! Na een rustpauze in Rheeze werd het tijd voor het laatste stukje van vandaag. Dat ging voornamelijk door het Bertincksbosch. Toen we dat weer uitkwamen staken we nog een laatste keer de Vecht over bij de stuw. Daar was het erg druk, er stond zelfs een ijs-karretje. Dat was de eerste horeca die we vandaag tegenkwamen die spontaan open was, dus natuurlijk moesten we daar wel wat halen.

Vervolgens liepen we nog een kilometertje Koedrift, en kwamen we de auto van Jack tegen, die daar gelukkig nog stond. Tijd voor de terugweg dus, eerst langs Gramsbergen om de auto van Marcel weer op te pikken en daarna langs Sleen waar de auto van Eric nog stond. Vervolgens weer naar huis, met het tevreden gevoel dat we nu 1/3 deel van het Pieterpad erop hadden zitten.