Het weekend van 19/20 augustus 2007 liepen we met zijn tweeën, Eric en Jack. Het plan om 24 uur achter elkaar door te lopen was opzij gezet, en dit keer zouden we 2 dagen lopen, met een overnachting tussendoor. We startten deze keer bij de Blankehoeve, waar we de vorige keer waren geëindigd. Gea zette ons om 10 uur af, en maakte nog even een foto van toen we er nog fris uitzagen.

Restant Etappe 3, Noordlaren - Zuidlaren (5 km)

Het begin van de route was natuurlijk bekend, hoewel het er bij daglicht en met 0 kilometer in de benen een stuk vriendelijker uitzag dan de vorige keer, toen we hier rond 1 uur 's nachts langs kwamen. Het stuk langs het Noordlaarderbos viel dan ook erg mee. Al snel liepen we Midlaren binnen en ook weer uit, en toen volgde zals verwacht Zuidlaren. We waren al weer een uur onderweg, mooie tijd voor een pauze op het bankje op de Brink.

Etappe 4, Zuidlaren - Rolde (15 km)

Om een uur of half een vervolgden we de route. We liepen Zuidlaren door, en voor ons stond plotseling op een kruising een man twijfelend rond te kijken, Pieterpadboekje in de hand. Toen wij linksaf sloegen kwam hij achter ons aan, en even kregen we Wampex-neiging om het tempo op te voeren en de achtervolger af te schudden. Hij was echter al snel gelost, en we liepen verder, over het terrein van Dennenoord, en vervolgens richting Schipborg. Onderweg zagen we een jongen op de fiets langs de kant staan, die informeerde of we een idee hadden wat voor weer het zou worden. Wij dachten even dat hij ons voor gek verklaarde en dat we misschien wel een orkaan-voorspelling hadden gemist, maar hij bedoelde inderdaad gewoon of we wisten wat voor weer het zou worden. "Mooi weer" antwoorden wij, en vervolgens hadden we het natuurlijk nog even over wat we aan het doen waren. Hij was vanuit Twente op weg naar Lauwersoog, om van daaruit langs de kust naar het zuiden af te dalen. Maar als het drie dagen zou gaan regenen kon het ook nog wel anders worden.

We gingen verder, de brug bij café de Drentsche A over en daarna het bos in. Het was een mooie route. Slingerende paadjes, afwisselend landschap en vriendelijke mensen. Na een kilometer of 6 kwamen we een picknicktafel tegen, mooie plek voor de volgende pauze.

Na een tijdje verder lopen kwamen we weer langs de Drentsche A uit, en gingen via een smal bruggetje -waar een stel jongens aan het zwemmen was, temperatuur viel mee volgens hun- weer naar de andere kant. Vervolgens ging de tocht weer verder, lang bossen, velden en de prachtige Gasterse duinen, waar de heide al weer prachtig in bloei stond, totdat we uitkwamen in Gasteren. Aan de (enige?) kruising zat restaurant Brinkzicht, met een aardig vol terras. Wij pasten er natuurlijk nog wel bij, en bestelden de uitsmijter Brinkzicht, met alles erop en eraan. Het smaakte goed. Met de buikjes vol gingen we weer op pad. In the middle of nowhere kwamen we nog een snack-kar tegen, maar al gauw was elk teken van leven verdwenen. Totdat hij daar plotseling voor ons stond, zoekend en kijken in het Pieterpad-boekje. Was het niet dezelfde man die we ook al in Zuidlaren hadden gezien? We wisten het niet zeker, en eigenlijk kon het natuurlijk niet, we hadden hem niet voorbij zien komen in Gasteren, en hij liep een stuk langzamer. Langs de kant van de weg stond een bankje dat ons werd aangeboden door "Anne", volgens de tekst op een plaatje op de rugleuning. We besloten de twijfelman Anne te noemen, en waren benieuwd waar hij weer voor ons zou opduiken..... We gingen van het zandpad waarop we liepen af, de heide op, die ook hier prachtig bloeide.

Nadat we de heide (het Ballooërveld) waren overgestoken kwamen we via een zandweg op de geasfalteerde weg en liepen we Rolde binnen, hoogste tijd voor een rustpauze. We gingen aan de koffie bij de bowling en genoten van een tevreden gevoel, we hadden er al 20 kilometer op zitten!

Etappe 5, Rolde - Schoonloo (19 km)

Tegen 4 uur vertrokken we weer uit Rolde. We kwamen terecht op een pad op een verhoging van grind, waarover vroeger het spoor van Assen naar Stadskanaal liep. Begin 20e eeuw is dat aangelegd, maar na de 2e Wereldoorlog al gauw weer opgeheven, omdat het niet uit kon. Het is nu een lang recht pad, met hier een daar nog een stukje spoorrails in beeld. We gingen eraf waar vroeger het station Anderen was. Dat nu overigens "spoorloos" was verdwenen. Vervolgens doken we de bossen van Drouwen in. Al lopend besloten we om niet halverwege deze bossen richting Drouwen te gaan, zoals oorspronkelijk de bedoeling was geweest. Het hotel was namelijk nog 5 kilometer lopen vanaf dat punt, en als we die 5 kilometer nou gewoon de Pieterpad route volgden dan zouden we nog maar 4 kilometer naar Schoonloo hoeven. Als we dat die dag nog zouden halen zouden we er weer een etappe op hebben zitten, wat de volgende dag weer een stuk zou schelen.

Alleen hadden we wel het hotel in Drouwen al besproken, en inmiddels al 1 van de 2 kamers geannuleerd. We durfden niet echt ook nog de andere kamer af te zeggen, en dus zouden we in Schoonloo een taxi nemen naar Drouwen, en de volgende dag weer terug. Iets voorbij de helft van de etappe zou volgens het boekje een restaurant zijn, waar we dan konden eten, en dan zouden we na het eten nog een kilometer of 8 naar Schoonloo moeten. Het liep echter nog weer anders. Het restaurant bleek niet meer te bestaan, en nergens in de buurt was enig andere vorm van horeca te vinden. Jack had inmiddels zijn flesje water leeg (vergeten bij te vullen in Rolde), en het begon te sputteren. Een ongeluk komt nooit alleen....

Dus zat er niets anders op dan door te lopen naar Schoonloo, om dan daar maar wat te gaan eten. De rest van de route was erg mooi, via kleine paadjes om vennetjes heen, tussen de schapen door over de heide, en door prachtige bossen. Het gebrek aan vocht werd echter wel nijpend, en Jack nam zich voor om bij aankomst in Schoonloo eerst een half uur aan een kraan te gaan hangen, even goed bijtanken. Bij een volkstuinencomplex bestaande uit 1 volkstuin begon een nieuw ingevoegd stukje Pieterpad, door de Strubben, een klein bosje dat tegen Schoonloo aan ligt. Het bordje van een cheap bed & breakfast binnen een paar honderd meter negeerden we stoïcijns, we voelden ons al ellendig genoeg. In Schoonloo eindigde de etappe bij café-restaurant Hegeman, waar wij naar binnen schoten. Nou ja, voor de overige gasten leek het waarschijnlijk meer of we binnen strompelden, maar we gingen in elk geval zo snel mogelijk naar binnen. Hoewel we ons nog zo hadden voorgenomen om bij het eten vooral geen alcohol te drinken om verdere uitdroging te voorkomen was een koel biertje toch onweerstaanbaar. Wel spoelden we het natuurlijk ter compensatie weg met water. Jack was toch wel behoorlijk ziek, zwak en misselijk, zocht meerdere keren de "restroom" op en hield zich wat in met eten. Maar al met al waren we vooral blij dat we zaten, en dat de etappe van de volgende dag een stuk korter zou zijn.

In het restaurant zaten nog 2 stellen (het ene stel was een man met dochter en het andere 2 dames) die met het Pieterpad bezig waren, en die samen de plaatselijke Bed & Breakfast hadden afgehuurd. De dames vertelden over hoe ze wel eens waren misgelopen. Wij dachten dat ze bedoelden dat ze per ongeluk verkeerd liepen, maar de volgende dag zouden we wel beter weten......

Na het eten vroegen we de vriendelijke mevrouw van het restaurant of ze voor ons een taxi wilde bellen. Het taxibedrijf in Borger nam echter de telefoon niet op, en omdat de mevrouw het onzin vond om de taxi helemaal uit Assen te laten komen voor 2 euro 80 per kilometer bood ze aan om ons zelf even naar Drouwen te brengen. Dat aanbod namen we graag aan, en we vouwden ons zo goed en kwaad als het ging in de Renault Twingo die ze van haar moeder had georven, omdat haar zoon op vakantie was met de Zafira die ze hadden gekocht omdat haar man reuma leek te hebben, en ze hadden net de scooter van haar dochter verkocht aan een neef, wel voor veel geld, dus wilden ze hem wel met een volle tank afleveren en toen kregen ze van en naar het tankstation voor 231 euro aan bekeuringen, en daar was het hotel al. Vertel ons nooit weer dat Drenten van die stille types zijn...

We meldden ons bij de receptie, namen elk 2 biertjes mee en stortten neer op bed. Eric heeft nog wat voetbal gekeken, maar Jack sliep voordat zijn hoofd het kussen raakte.

De volgende dag werden we wakker na een geweldige nachtrust. Echt een aanrader voor mensen die last hebben van slapeloosheid: een kilometer of 40 wandelen in de gezonde buitenlucht doet wonderen! We zaten om 8 uur klaar voor het ontbijt, maar dat bleek 's zondags pas om 8.30 uur te kunnen, dus konden we rustig aan doen. Maar toen we eenmaal los konden zorgden we dan ook dat we voldoende nieuwe energie binnenkregen voor de volgende etappe. Na het ontbijt checkten we uit en probeerden nog eenmaal de taxi in Borger te pakken te krijgen. Dat lukte nog niet, dus belden we naar Assen, en die kwamen naar ons toe vliegen volgens de dame aan de telefoon.

De taxi was er inderdaad al snel, en de chauffeur was blij dat hij even wat te doen had. Hij praatte honderduit over de vakantie, Mexico, Guatemala, alles kwam voorbij. Voor we het wisten waren we dan ook al weer in Schoonloo, waar we afrekenden en begonnen aan....

Etappe 6, Schoonloo - Sleen (23 km)

In Schoonloo zagen we nog een ander stel een begin maken met de etappe, dit keer een man met vrouw. We liepen Schoonloo uit en zaten binnen een paar honderd meter in het bos. Dat zou voorlopig ook zo blijven. Net in het bos wandelden we de man met dochter voorbij die we de vorige avond in het restaurant hadden gezien. Even later kwamen we de 2 dames voorbij, die we ook al uit het restaurant kenden. En toen liepen we een tijd alleen. We kwamen bij een picknicktafel op een kruising in het bos waar blijkbaar druk aan het bos werd gewerkt, en daar namen we even pauze.

Net toen we weer wilden vertrekken zagen we de beide dames aan komen, die vertelden dat ze van 1 van de mensen die in het bos aan het werk waren hadden gehoord dat het slim was om een paadje verder te nemen, zodat je niet door de bagger hoefde. Wij liepen verder, en zij bleven bij de kruising achter. Wij liepen door het bos, en langs het natuurreservaat "Oud Orvelte" tenslotte kwamen we uit bij De Wenning, een biologische boerderij. Net toen we daar aan kwamen lopen zagen we de 2 dames voor ons uit lopen, die hadden gewoon een heel stuk afgesneden! Wij hadden wel een bak koffie verdiend, en gingen bij De Wenning naar binnen. Het was wel zelfbediening, zelf even tappen en afrekenen, en ook koek snijden als je daar zin in had.

Terwijl we daar zaten kwamen ook de man en vrouw binnen die we in Schoonloo hadden gezien, en even later de man met dochter. Wij gingen verder, het bos weer in richting Schoonoord. Al snel kwamen we de dames weer voorbij, die druk aan het fotograferen waren (waarschijnlijk als bewijs dat ze echt het Pieterpad hebben gelopen) Vlak voor Schoonoord zagen we ineens vreemde grote druppels in de bomen hangen, die we even van dichtbij hebben bekeken.

(thuis natuurlijk even gegoogled, het gaat hier om een onderdeel van "Natuurkunst Drenthe", waarvoor 10 kunstenaars kunstwerken hebben gemaakt, de druppels zijn het kunstwerk "Verstild water" van Merijn Vrij)

Even later kwamen we bij het Oranjekanaal, dat we via een bruggetje overstaken. Aan de overkant van het kanaal gingen we weer het bos in, we hadden al gezien dat de etappe vandaag uit 20 kilometer bos zou bestaan, en daarna nog 3 kilometer open terrein. Wat echter erger was was dat er onderweg geen enkele horeca te vinden was, alleen maar bos, bos, bos. Toch hoorden we op een gegeven moment geluid uit de richting waarin we liepen. Daar moest dus iets te doen zijn? We zouden al snel bij een speelweide komen waar volgens het boekje een stenen beeld moest staan dat was opgedragen aan Bertje Jens en Toos Goorhuis, de initiatiefneemsters van het Pieterpad. Daar aangekomen bleek daar net vandaag het eerste Drentse Dichtfestival gehouden te worden, met zowaar een broodjestent! Dankbaar maakten we hiervan gebruik, scoorden een broodje hamburger en wat te drinken en gingen lekker in het gras naar een aantal gedichten liggen luisteren.

Na een aantal prachtige gedichten moesten we helaas afscheid nemen van dit zoveelste culturele hoogtepunt deze dag, want Sleen wachtte op ons! Na nog een aantal kilometer bos kwamen we inderdaad weer in het open veld, namen nog een laatste keer pauze, en zetten toen de eindsprint in naar Sleen. We keken tijdens het lopen nog even in de bustijden-tabel hoe laat de bus ging die we wilden halen richting Emmen. Oeps, die ging om 15:16 uur of anders 17:16 uur. Het was inmiddels 15:00 en we moesten nog 2,5 kilometer naar Sleen, en dan nog een onbekende afstand door het dorp. En natuurlijk begon het nu net weer te sputteren...

Uiteindelijk waren wij een minuut te laat bij de bushalte, of de bus vertrok een minuut te vroeg, dat zal wel nooit duidelijk worden.... Maar dat gaf ons mooi de gelegenheid om in Sleen nog even wat te drinken, en een half uur later de bus de andere kant op te nemen, naar Assen, waar Gea en Tom ons oppikten bij het station. In totaal hebben we nu 108 kilometer afgelegd, 22% van de route.