Een 1 daagse etappe deze keer, op zaterdag 15 maart 2008. Om allerlei redenen waren er diverse afzeggingen, en werd deze etappe "de eenzame etappe" voor Jack. Met de trein en bus ging ik naar Laren, waar ik rond half negen begon aan .....

Etappe 13, Laren - Vorden (14 km)

Het was dus mooi op tijd, en dat kwam goed uit, want ik was van plan een behoorlijk eind te lopen vandaag. Het weer was prachtig, niet te warm en niet te koud, droog en af en toe een zonnetje erbij. De winter had lang geduurd, maar nu was het goed om weer buiten te zijn! Ik moest nog een stukje lopen vanaf de bushalte naar de plek waar we de vorige keer waren gestopt, even voor Laren. Deze "loze" kilometer nam ik maar op de koop toe. Tijd voor de traditionele foto bij de start natuurlijk:

Even na de start kwam ik dus -surprise, surprise- Laren binnen. En ook al vrij snel liep ik Laren weer uit, via de Lenderinkstege. Na een tijdje kwam deze uit op een asfaltweg, die doorliep naar het gehucht Groot Dochteren. Onderweg kwam ik langs huize Ross, een mooi landhuis. Er zouden nog vele landhuizen volgen deze dag. Na Groot Dochteren stak ik het spoor over, en daarna het Twentekanaal. Even verderop kwam ik bij de brug over de Berkel, 5 kilometer in de route, en dus een mooi punt voor de eerste tussenstop.

Net toen ik opstond om weer verder te gaan kwamen er 3 auto's de brug over, en parkeerden bij de picknickplaats. Het bleek de -plaatselijke?- wandelclub, die blijkbaar ook grote plannen hadden voor vandaag. Maar eerst begonnen ze met koffie. De voorzitter himself kwam aan met de thermoskan en bekertjes, een van de leden had cake meegenomen. Mij wensten ze een fijne wandeling toe, en ik vervolgde de tocht. Aan de overkant van de Berkel ging de route het bos in, langs het Grote Veld. Ik kwam nog enkele landhuizen tegen, en in het bos hoorde ik regelmatig spechten gigantisch tekeer gaan. Uiteindelijk lukte het er eentje op heterdaad te betrappen!

Aan de andere kant van het bos hield ik even de volgende pauze, en daarna liep ik verder naar Vorden. Bij een hotel aan de Stationsweg kon ik dan eindelijk ook koffie krijgen. Met een koekje! Ik nam het er natuurlijk goed van, nog een tweede kopje met nog een koekje, en toen weer verder, naar kasteel Vorden. Dit ligt ongeveer halverwege het Pieterpad, en is het eind van het eerste boekje van de routebeschrijving. Dus tijd voor een plechtige boekwisselingsceremonie.

Etappe 14, Vorden - Doetinchem (26 km)

Op de wegwijzer bij het kasteel stond aangegeven dat de Sint Pietersberg nog 256 kilometer lopen was, terwijl het naar Pieterburen 232 kilometer was. In kasteel Vorden is in 1983 het Pieterpad officieel open gesteld. Ik vervolgde de route via een bospaadje, dat uiteindelijk uitkwam op de oprijlaan naar het kasteel. Die liep ik af, en ging vervolgens linksaf richting Linde. De weg slingerde zich door een bos, en aan de andere kant daarvan werd ik begroet door een hond. Die liep een eind met me mee, tot een bordje aan een boom waarop stond dat hier het Pieterpad rechtsaf ging, en waar ik verder moest kijken in het boekje voor het vervolg van de route. Blijkbaar een punt waar veel mensen verkeerd lopen...

Vanaf Linde ging de route verder via het Landgoed 't Zelle en bij huis Zelle rechtsaf richting Varssel. In Varssel ging het verder richting het golfterrein. Daar was het een drukte van belang, en ik was zo bezig met kijken naar het afslaan en putten dat ik in eerste instantie de weg naar rechts -waar ik in moest- voorbij liep. Gelukkig kwam ik er binnen 100 meter achter, en zat snel weer op de goede route. Dat is wel een nadeel van alleen lopen, er is niemand anders die mee oplet... De weg ging het bos weer in. Het was een heel mooie omgeving, heuvelachtig en erg rustig. Op het punt waar ik dacht dat ik zo ongeveer halverwege het Pieterpad moest zijn hield ik even pauze.

Vervolgens weer verder richting Zelhem. Een uurtje later kwam ik dan Zelhem binnen, ook daar was het erg rustig. De klok op de kerktoren had het iets over half vijf. Ik berekende dat het nog ruim een uur naar Doetinchem moest zijn, en besloot tot daar door te lopen.

Bij een cafetaria kocht ik een paar marsen en een flesje water, en liep weer verder. De weg van Zelhem naar Doetinchem was makkelijk te vinden, en al snel liep ik Doetinchem dan ook binnen. Vervolgens was het nog zo'n 2,5 kilometer door Doetinchem om in de Raadhuisstraat te komen, het eindpunt van de route. Vanaf daar was het nog 10 minuten lopen naar het station, en ik besloot meteen de bus te nemen, en onderweg wel ergens wat te eten. Precies met zonsondergang bereikte ik het station, en plofte in de bus neer. 40 kilometer gelopen, best wel een eind. Dit bracht de totaal gelopen afstand op 256 kilometer, nog maar 232 te gaan naar de Sint Pietersberg.