Zaterdag 17 november 2007, de vierde keer dat we liepen alweer, en we begonnen in Junne, even voorbij de Junner stuw, waar de vorige etappe was geëindigd.

Voor die tijd moesten we nog de auto's van Marcel (op het eindpunt in Laren) en Jaap (bij het hotel waar we zouden overnachten in Holten) neerzetten, en dus vertrokken we erg vroeg, voor ons doen. OM 07:45 deden we even een bakkie, en daarna gingen we rijden. Om 10:20 waren we uiteindelijk in Junne, en begonnen we met het.....

2e deel Etappe 9, Hardenberg - Ommen (7,5 km)

We vertrokken al 10 minuten voor op het schema, dus dat zag er goed uit! Voordat we hadden bedacht nog even een foto te maken bij de start liepen we al het bos in, vervolgens weer uit en met een enorme lange bocht naar rechts achter een boerderij langs, het bos weer in en tenslotte een lange zandweg op. Dit leidde ons een hele tijd door het bos, totdat we uiteindelijk langs het spoor richting Ommen liepen. Omdat we niet perse in Ommen hoefden te zijn namen we de route door het bos, dus staken we het spoor over en gingen het bos weer in.

Na een paar kilometer bos kwamen we bij het Eerderveld, met een informatiehut, die vroeger een boswachterswoning was.

Door een dicht bos kronkelde het pad verder, richting een verkeerwseg. Die steken we over en toen liepen we op de steile oever (van de Regge). Al lopend keken we al uit naar de eerste gelegenheid voor een kopje koffie en iets te eten. Die kwam toen we de Regge over waren gestoken bij Nieuwebrug. Hoewel we nog pas 1,5 uur onderweg waren besloten we om hier ook meteen te lunchen, zodat we daarna een tijdje verder konden, want we hadden nog een lang eind te gaan, en wilden het deel dat we aan het eind van de dag in het donker moesten lopen zo kort mogelijk houden. We waren inmiddels begonnen aan...

Etappe 10, Ommen - Hellendoorn (20 km)

We liepen verder richting de Archemerberg, ook wel bekend als Lemelerberg. De omgeving bleef even mooi. En we hadden veel mazzel met het weer, het was weliswaar koud, maar droog, met af en toe een zonnetje. We Volgden de Oude Raalterweg, en gingen een tijdje later het bos in. We wandelden over een stukje heide-achtig terrein met jeneverbessen, en kwamen uit bij een informatiehut onderaan de Archemerberg. Daar begonnen we aan de beklimming.

Bovenop de Archemerberg staat een steen, een pijler van de Rijksdriehoeksmeting. Dit was een mooi plekje om even van het uitzicht te genieten.

De afdaling van de Archemerberg ging ook weer over veel heide en door het bos, richting Lemele. Onderweg kwamen we vlak langs het monument ter nagedachtenis aan het herstel van de Nederlandse onafhankelijkheid na de val van Napoleon, maar we stonder er niet bij stil.... We wandelden Lemele binnen en ook meteen weer uit, tussen de landerijen door naar het Overijsselsch Kanaal. Daar was een bewoner zo vriendelijk geweest de koffie klaar te hebben, en dat sprak ons zeer aan. Tijd dus voor een pauze.

Na de koffie vervolgden we de route langs de overkant van het kanaal. Voorbij een camping in aanbouw gingen we rechtsaf, richting camping Kennedypark.

Vervolgens ging de route het bos weer in, over de Eelerberg. Ditmaal was het voornamelijk loofbos wat we tegenkwamen. Soms liepen we langs het water, en we kwamen prachtige huizen tegen onderweg. Aan het eind van het bos kwamen we uit bij het avonturenpark Hellendoorn.

Etappe 11, Hellendoorn - Holten (15 km)

Vanuit Hellendoorn gingen we via het bos weer verder, en begon het steeds donkerder te worden....

We kruisten een drukke verkeersweg, en kwamen daar een wegwijzer tegen die aangaf dat we er al 191 kilometer op hadden zitten vanaf Pieterburen. Het was nog maar 297 naar de Pietersberg! Het werd inmiddels zo donker dat we om het boekje te kunnen lezen een lamje nodig hadden.

Verder ging de tocht, volgens het boekje via een met rode steenslag verhard pad. We hebben lang naar de rode steenslag gezocht, maar het was moeilijk te zien. Bovendien werd het steeds moeilijker om te zien waar we liepen.... We voelden wel dat de weg gestaag omhoog liep, en dat betekende dat de Holterberg eraan zat te komen! Dat werd ook wel tijd, want aan de andere kant van de Holterberg wachtte het hotel op ons. In het schemerduister was het wel een aparte tocht, dan weer over een enorme heide-vlakte, en dan weer door een dicht bos. Ons doorzettingsvermogen werd beloond met prachtige vergezichten....

Uiteindelijk bereikten we om 19:30, precies op de geplande tijd het hotel "Het Lösse Hoes", waar we hartelijk verwelkomd werden. Jaap moest helaas meteen naar huis, omdat hij de volgende dag weer moest werken, maar Eric, Marcel en Jack lieten zich het eten in het restaurant goed smaken. De kamer was tenslotte ook geweldig, met 2 verdiepingen, zodat we ver genoeg uit elkaar konden liggen om geen last van elkaars gesnurk te hebben.

De volgende morgen genoten we natuurlijk eerst van het uitgebreide ontbijt, namen toen afschaid van onze gastheer in het Lösse Hoes, en daarna begonnen we aan....

Etappe 12, Holten - Laren (15 km)

Het hotel lag op zo'n 50 meter van de route, dus het aantal nutteloze meters konden we dit keer uiterst beperkt houden. In no-time zaten we weer op het juiste pad. We liepen naar Holten, wat nog zo'n 2 kilometer was. Via een mooie beukenlaan kwamen we bij het station van Holten, en aan de andere kant van het station lag het dorp.

Het was erg rustig op zondagochtend, zoals we inmiddels wel gewend zijn.... Voor we er erg in hadden waren we Holten al weer uit, en liepen we weer tussen de landerijen. Het waaide deze dag wel meer dan op zaterdag, af en toe op de vlakte voelde het behoorlijk koud aan.

We hielden dan ook even een heel korte pauze, en liepen vervolgens verder in de richting van de snelweg A1, die we al van verre konden horen. Via een viaduct kruisten we de A1, gingen in de bocht van de weg richting de rioolwaterzuivering en kwamen toen bij de Schipbeek, waar Marcel natuurlijk even de stuw op moest, en we vervolgens door het natte gras langs het water verder liepen to de volgende brug.

Over de brug zou een plek zijn waar we koffie konden krijgen, maar helaas was die plek nergens meer te vinden.... Dat wil zeggen de plek was er natuurlijk nog wel, maar de koffie niet meer. Er zat dus niets anders op dan verder te lopen, via het erf van een boerderij naar de Bolsbeek, via een bruggetje er overheen en zo kwamen we Gelderland binnen. Vervolgens een paar kilometer rechtdoor, met gelukkig wel een bankje onderweg, redelijk uit de wind.

Aan het eind van de rechte weg kwamen we terecht op het landgoed Verwolde, waar we zowaar een jogger tegen kwamen! Verder was het erg rustig, ook bij het kasteel Verwolde waar we even later langs kwamen.

In het bos rond het kasteel scheen de zon sprookjesachtig door de bomen, en even lieten we ons erdoor betoveren. Zo liepen we dus een kruising voorbij waar we rechtsaf hadden gemoeten, maar gelukkig kwamen we daar een kilometertje later al achter.

Gelukkig zaten we snel weer op de route, inmiddels achtervolgd door een ander stel Pieterpad-lopers, die de pas er flink in hadden.

Ons in laten halen was natuurlijk onze eer te na, en met onze laatste krachten trokken we een half sprintje voor ze uit. Gelukkig doemde al snel de auto van Marcel op, en konden we doen alsof we met de grootst mogelijke tegenzin moesten stoppen. Toen ze eenmaal uit zicht waren konden we eindelijk even tegen de auto leunen om bij te komen, moe, maar met het tevreden gevoel dat we er nu 217 kilometer op hadden zitten, 45,2% van de totale route!